Christelijke voetballers spelen niet alleen

De aanleiding voor haar carrièreswitch was haar zoon. Hij speelde ooit op hoog niveau, maar mentaal was hij niet sterk genoeg. Hij deelde dit met zijn club, en zijn kwetsbaarheid betekende het einde van zijn voetbalcarrière. Het feit dat hij daarop werd afgerekend deed wat met Sanna. “Het is niet dat het niet aan mijn zoon lag; hij was mentaal ook niet sterk genoeg. Hij werd alleen niet geholpen.”

Na veel onbetaalde stages, liep haar carrière na een tijd zo goed dat Sanna onafhankelijk werd. Inmiddels heeft ze iemand extra in dienst genomen. “Ik heb ook wat jeugdspelers en een collega erbij. Ik schuif de jeugd nu door naar hem, zodat ik me kan richten op de Eerste divisie en Eredivisie.” De spelers die ze al had, behoudt ze wel. Zo spreekt ze mannen tussen de 13 en 30 jaar oud die spelen bij profclubs in binnen- en buitenland.

De meeste profvoetballers die Sanna spreekt, zijn christen. “Dat worden er steeds meer. De christelijke voetballers spreken elkaar aan en worden nieuwsgierig naar elkaar. Zo komen er steeds meer christelijke voetballers bij. Ik help ze daar graag bij.” Het helpen doet de katholieke psycholoog op haar eigen manier. Zo koopt ze voor sommige spelers een kettinkje met een kruisje dat ze laat zegenen of ze geeft Bijbels aan de jongens die het geloof pas net leren kennen.

Profvoetballer Bradly van Hoeven kende in zijn periode bij FC Emmen een andere gelovige speler. “Dan kun je samen praten. Het helpt als je niet alleen bent. Je ziet ook wel jongens die een kruis slaan voor een wedstrijd, dan groeit er vanzelf een gesprek. Dat is fijn.”

Het is niet onbekend dat de voetbalwereld mentaal en fysiek veel van voetballers vraagt. “Het werd vroeger wel eens onderschat. Mijn zoon kon ontzettend goed voetballen, hij was het talent van de regio. Hij sloot al snel aan bij Jong Oranje. Alleen, als jouw hoofd niet goed zit, kun je het niet op het veld laten zien. Dus fysiek en mentaal moet je als voetballer echt in balans zijn,” deelt Sanna.

Profvoetballer Terence Kongolo weet dit als geen ander. Zelf heeft hij een aantal jaren in Engeland mogen spelen en in het Nederlands elftal. Op dit moment speelt hij bij NAC Breda. “Voetbal is nooit makkelijk. Het vraagt veel van je lichaam en mentaal is het zwaar. Maar als je ervan geniet, voel je al die pijn waar je lichaam doorheen gaat minder. Als je maar van het spelletje geniet,” deelt Kongolo.

Hij is niet de enige. Speler bij Beerschot VA, Rajiv van La Parra, herkent dit ook. “Het voetballen zelf is een harde wereld. Je komt veel obstakels tegen, bijvoorbeeld trainers die het niet in je zien zitten, of kritiek van de media en supporters. Het is een wereld waarin je mentaal sterk moet zijn.”

Sanna probeert de voetballers vrij in hun hoofd te maken, zodat ze kunnen presteren op het veld. “Met één speler heb ik voor elke wedstrijd die hij speelt een Facetime-call. Hij speelt in het buitenland. We hebben een eigen gebed gemaakt en dat spreken we uit na ons gesprek. Dan vraag ik hoe hij erin zit en wat zijn taak is. Dit zodat hij echt in het hier en nu komt. Daarna sluiten we af met ons zelfgeschreven gebed en gaat hij zijn wedstrijd spelen.”

Het heeft Sefa Aygeman geleerd geduld te hebben, discipline te tonen en om te gaan met teleurstellingen. “Zelfs als je beter getraind hebt of vaker gescoord hebt dan een teamgenoot, is het belangrijk rustig te blijven. Het zijn lessen die je sterker maken.”

Vorig seizoen twijfelde Telstar of de christelijke voetballer Aygeman mocht blijven. “Dat raakte me. Ik moest zelfs meespelen met de O18. Tijdens de vastenperiode ging ik me volledig richten op God.” Hij bad veel en straalde het vertrouwen in God uit, ook al was de situatie onzeker. “Uiteindelijk, na gesprekken en afwachten, kreeg ik van mijn zaakwaarnemer te horen dat ik mocht blijven. Alle eer aan God.”

Speler bij FC Emmen, Chardi Landu, leerde God beter kennen door vrienden. “Ik heb een vriend in mijn vriendenteam die nu gedoopt is, en hij vertelt er mooie verhalen over. Ik heb veel gesprekken met vrienden over het geloof. Nu ik ouder ben, besef ik wat het allemaal kan betekenen.”

Na een zware blessure lag Landu er een aantal maanden uit. “Door die blessures werd ik serieuzer in mijn geloof. Ik kreeg de tijd om mij te focussen op mijn geloof. Op een gegeven moment zei iets in mij dat ik gewoon de Bijbel moest lezen. Toen ben ik dat gaan doen.”

Wat begon bij Bijbellezen, groeide uit naar verdieping en dagelijks bidden.

Blessures komen vaak voor wanneer je voetbalt op hoog niveau. Zo ook bij Vicente Besuijen, huidig speler bij Aberdeen FC. God gaf hem hoop tijdens zijn herstel. “Als ik door een donker dal ga, vrees ik niet, want Hij is met mij. Hij heeft een plan voor mij. Ik heb veel houvast aan mijn geloof, ook al ga ik door moeilijke dingen. Ik weet dat het voor het grotere goed is. God is echt mijn steunpilaar.”

Naast blessures krijgt een voetballer ook te maken met wisselende trainers en op de bank moeten zitten. “Je kunt zo goed zijn en zoveel trainen als je wilt, maar als een trainer beslist om jou op de bank te zetten, dan is dat zo. Dat zijn dingen die je als voetballer moet leren accepteren. Je moet dan nog steeds gefocust blijven en niet opgeven,” deelt profvoetballer Bryan Limbombe. De Antwerpenaar maakte zijn debuut bij KRC Genk, maar koos ervoor om naar Nederland te gaan om meer speelminuten te maken.

Limbombe ervaart toch rust in deze situaties. “In welke situatie ik ook ben, ik probeer mijn geloof erbij te betrekken. Dat geeft me rust, in alles wat ik doe. Het biedt zekerheid. Ik heb de zekerheid dat God met mij is.” Op dit moment speelt hij bij Heracles en heeft het bidden hem het meest geholpen. 

Bradly van Hoeven speelt nu bij Motor Lublin in Polen. Hij heeft een tijdje zonder club gezeten en veel verhuurperiodes gehad. “Toen ik tweeënhalve maand zonder club zat na FC Emmen, heb ik veel gebeden. Ook de eerste weken in Polen waren moeilijk. Ik kende niemand en kende de stad niet. Toen zocht ik veel contact met God. Dat gaf rust en bevestiging.”

“Ik bid veel, praat veel met God en probeer Zijn woord te begrijpen,” deelt jeugdspeler bij PEC Zwolle, Gino Mateo.

Mateo probeert de controle aan God te geven wanneer hij voetbalt, want dat is wat God van hem vraagt. “Ik vind het wel moeilijk, want ik hou ervan om zelf de touwtjes in handen te hebben, zeker wanneer het belangrijk voor me is.”

Wat hij ook lastig vindt in de voetbalcultuur is het ‘macho’-gedrag. “Je moet een bepaalde agressie tonen, maar dat vond ik moeilijk te combineren met mijn geloof. Als christelijke voetballer wilde ik niemand pijn doen, maar wel duels winnen,” deelt Mateo.

Bij profvoetballer Terrence Douglas heeft het veel druk weggenomen om niet van de mening van mensen afhankelijk te zijn. “Na een wedstrijd komen mensen vaak naar je toe met complimenten, maar ik heb geleerd daar niet op te bouwen, want mensen kunnen je de ene week goed zetten en de andere week slecht.”

“Vandaag is een nieuwe dag die ik van God heb gekregen. Ik heb mezelf goed voorbereid, dus ik kan het ook echt in Zijn handen leggen en vertrouwen dat het goed zal gaan,” en dat is voor de speler van FC Eindhoven genoeg.

Voor een wedstrijd bidt Van Hoeven vaak het Onze Vader. “Soms bid ik dat iedereen gezond van het veld afkomt, of dat ik een goede wedstrijd mag spelen. Wanneer dat dan ook gebeurt, is dat voor mij bevestiging.” De voetbalwereld is uniek en je bent vaak alleen. Geloof biedt Van Hoeven houvast. Voor een wedstrijd leest hij soms uit de Bijbel of luistert hij naar Opwekkingsliederen. 

Laura Sanna merkt ook dat de christelijke voetballers bevestiging en rust halen uit hun geloof. Zij wil er graag onvoorwaardelijk voor de voetballers zijn, maar dat kan alleen God. “In feite hebben God en ik een soort teamwork. Het versterkt elkaar. Het is niet het een óf het ander. Het is echt andere hulp: die van mij en die van het geloof.”

Volgens Douglas is het belangrijk om te weten dat je als christelijke voetballer niet alleen bent. “Je moet weten dat er voetballers over de hele wereld zijn die door hetzelfde heen gaan. Deze mannen kunnen elkaar steunen in gebed en door te vasten. Weet dat je met z’n allen een doel hebt en dat allemaal voor God wilt bereiken.”